คือนักออกแบบที่การออกแบบทุกอย่างนั้นต้องผ่านขบวนการคิดวิเคราะห์ต่างๆถึงจะออกมาเป็นผลงานได้
บางคนอาจจคิดว่า การสร้างสิ่งก่อสร้างแค่แปลกๆก้อดังแล้ว มันไม่ใช่แบบนั้น
ผมจะยกเคสตัวอย่างให้
1. โรงพยาบาล สถาปนิกต้องรู้ทุกอย่างถึงกิจจกรรมที่เกิดขึ้นที่นั่นเช่น หมอต้องทำอะไรมั่งในห้องผ่าตัด บริเวณที่โครงการคน
มีคนไข้เยอะมั้ยต่อวัน ทำให้การออกแบบแต่ละครั้งแต่ละที่จะไม่เหมอืนกัน
2. บ้าน สถาปนิกจะต้องรู้ว่า ผู้อาศัยกลับเวลาไหน ตื่นกี่โมงต้องทำอะไรมั่งในแต่ละวัน ทำงานอะไรมีรถมั้ย เดินทางยังไง
ผุ้อาศัยมีอารมณืแบบไหน และอีกมากมายที่ต้องวิเคราะห์
นี่เป้นยกตัวอย่างคร่าวๆว่า ก่อนที่เค้าจะออกแบบได้นั้นข้อมูลพวกนี้มันจะต้องวิ่งอยู่ในหัวตลอดเพื่อขบวนการคิดที่อ้างอิงจากผู้ใช้สอย
อย่างบางคนที่บอกว่า สร้างแปลกๆเข้าว่าสินะ ลองไปถามได้เลยครับว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้เค้าตรอกคุณกลับหน้าหงายแน่
เพราะฉะนั้นผมอยากจะบอกว่า อย่าดูถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็น นักออกแบบ ทุกงานที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมานั้นได้ผ่านขบวนการคิดมาหมดแล้ว
เอาเป็นว่าคณะสถาปัตย์นั้นเรียน 1วิชาในหนึ่งวัน เท่ากับคณะอื่นบางคณะเรียน 3 วิฃาใน1วันเลยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น